mah banoo

دوستش می دارم

چرا که می شناسمش،

                  به دوستی و یگانگی. - شهر

         همه بیگانگی و عداوت است.-

هنگامی که دستان مهربانش را به دست می گیرم

                                                تنهائی غم انگیزش را در می یابم.

اندوهش غروبی دلگیر است

                                   در غربت و تنهایی.

همچنان که شادیش

                             طلوع همه آفتاب هاست

و صبحانه

و نان گرم،

            و پنجره ئی

                       که صبحگا هان

                                          به هوای پاک

                                                            گشوده می شود،

وطراوت شمعدانی ها

                            در پاشویه حوض.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: